W komunikacji internetowej wyróżnia się dwa podstawowe formaty danych: strumień i komunikat. Różnice między nimi zostały przedstawione w tabelce.

Transport strumieni

Termin strumień odnosi się do mechanizmu, w którym jedna aplikacja dostarcza do innej aplikacji zbiór bajtów o określonej kolejności. W praktyce przesyłane są dwa strumienie danych między komunikującymi się jednostkami - po jednym w każdym kierunku. Na przykład, gdy przeglądarka wykorzystuje usługę strumieniowania do komunikacji z serwerem WWW, wysyła żądanie dostarczenia strony do serwera, a serwer odpowiada, przekazując do komputera odpowiednią stronę. Sieć umożliwia wprowadzenie danych z dowolnej aplikacji i zapewnia dostarczenie ich do drugiego programu.

Mechanizm strumieniowania przenosi sekwencje bajtowe bez nadawania im jakiegokolwiek znaczenia i bez wyznaczania granic zakresów. Aplikacja nadawcza może w danej chwili wygenerować pojedynczy bajt lub blok bajtów. Sieć z kolei dostosowuje we własnym zakresie liczbę bajtów przekazywanych w określonej chwili. Oznacza to, że zdarza się połączenie mniejszych bloków bajtów w jeden większy zbiór, a także podział dużych bloków na mniejsze fragmenty. Ogólne założenie jest następujące:

Choć wszystkie bajty są dostarczane we właściwej kolejności, mechanizm strumieniowania nie gwarantuje, że porcje danych rejestrowane przez aplikację odbiorczą odpowiadają zbitkom generowanym przez program nadawczy.

Transport komunikatów

Alternatywny mechanizm komunikacji internetowej bazuje na transporcie komunikatów odbieranych przez sieć i dostarczanych do odległej stacji. Każdy komunikat dostarczony do odbiorcy odpowiada dokładnie komunikatowi wygenerowanemu po stronie nadawcy - sieć nigdy nie przekazuje częściowych komunikatów ani nie łączy kilku bloków w większy zbiór. Zatem jeśli nadawca formuje komunikat o n bajtach, odbiorca otrzyma dokładnie n bajtów w nadchodzącym komunikacie.

Dostarczanie komunikatów jest realizowane na zasadzie emisji pojedynczej (ang. unicast), multiemisji (ang. multicast) lub w sposób rozgłoszeniowy (ang. broadcast). Oznacza to, że informacja wygenerowana w jednym komputerze jest przekazywana tylko do jednego komputera docelowego, do grupy komputerów odbiorczych lub do wszystkich jednostek w danej sieci. Ponadto aplikacje działające w wielu jednostkach mogą przesyłać komunikaty do jednej wybranej aplikacji. Zatem transport komunikatów pozwala na komunikację typu jeden-do-jednego, jeden-do-wielu oraz wiele-do-jednego.

Usługa dostarczania komunikatów nie gwarantuje poprawnej kolejności odbioru tychże komunikatów, a nawet dostarczenia ich do jednostki zdalnej . Dopuszczalne są więc:

1. Utrata komunikatów (tj. komunikaty nie są dostarczane).
2. Duplikowanie komunikatów (dostarczana jest więcej niż jedna kopia komunikatu).
3. Dostarczanie w przypadkowej kolejności.

Programista korzystający z mechanizmu przekazywania komunikatów musi zapewnić, że aplikacja będzie działała poprawnie nawet wówczas, gdy pakiety zostaną utracone lub będą odbierane w niewłaściwej kolejności. Ponieważ większość aplikacji wymaga gwarancji dostarczenia danych, programiści zazwyczaj korzystają z usług strumieniowych. Wyjątkami są na przykład operacje transmisji wideo, w których niezbędna jest multiemisja, a programy obsługujące przekaz są przystosowane do reagowania na niewłaściwą kolejność pakietów lub ich utratę. Z tego względu dalsze rozważania dotyczą mechanizmu strumieniowania.

Polish language edition published by HELION S.A. Copyright© 2012
Copyright© 2012 Wydawnictwo HELION S.A
WWW: http:pl/helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)