Sposobem na ukrycie własnego adresu sieciowego, a zatem uniemożliwienie drugiej stronie transmisji stwierdzenia tożsamości nadawcy lub odbiorcy danych, jest skorzystanie z serwera pośredniczącego, inaczej nazywanego serwerem proxy. Stanowi on element pośredni w transmisji danych: klient łączy się nie bezpośrednio z właściwym serwerem, lecz z serwerem pośredniczącym, który z kolei nawiązuje połączenie z serwerem w imieniu tego klienta. Skutkiem tego adresem sieciowym widocznym dla serwera docelowego nie jest adres klienta, lecz adres serwera pośredniczącego (rysunek przedstawiony u dołu ⇓).

Nie wszystkie protokoły umożliwiają wprost korzystanie z serwerów pośredniczących. W przypadku tych, które nie mają takiej funkcji, można skorzystać z protokołu pośredniczącego SOCKS5 lub samodzielnie skonfigurować odpowiednie przekierowanie połączenia na serwerze pośredniczącym, co wymaga jednak odpowiednich uprawnień i zmniejsza poziom anonimowości.

Na szczęście jeden z najważniejszych protokołów - HTTP - przewiduje używanie serwerów pośredniczących, w związku z czym możliwe jest ukrycie swojego adresu. Należy jednak pamiętać przy tym, że:

• wiele publicznie dostępnych serwerów pośredniczących przekazuje oryginalny adres klienta do serwera docelowego, nie zapewniając anonimowości;
• w zasadzie wszystkie serwery pośredniczące przechowują dzienniki połączeń umożliwiające w razie potrzeby zidentyfikowanie klientów, którzy wykorzystują serwer pośredniczący do celów niezgodnych z prawem;
• dostęp do tak zwanych anonimizerów, czyli serwerów pośredniczących zwiększających poziom anonimowości w sieci Web, jest najczęściej płatny.

Polish language edition published by HELION S.A. Copyright© 2015.
Copyright© 2015 Wydawnictwo HELION S.A
WWW: http:pl/helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)