Model propagacji robaków

Ich zdaniem szybkość propagacji robaka i liczba zainfekowanych przez niego hostów zależą od wielu czynników, między innymi zastosowanej metody propagacji, charakteru eksploatowanych luk w zabezpieczeniach i podobieństwa do znanych wcześniej ataków - im większe owo podobieństwo, tym łatwiej przeciwdziała się danemu atakowi. Na rysunku u dołu
przedstawiona została charakterystyka czasowa propagacji typowego robaka, wykorzystującego typowe parametry działania. Jak widać, propagację tę możemy podzielić na trzy etapy. W pierwszym etapie liczba udanych infekcji rośnie wykładniczo w czasie, co daje się dość łatwo wyjaśnić: załóżmy na przykład, że pierwsza kopia robaka skutecznie infekuje dwa hosty; każdy z tych hostów znajduje sobie dwie nowe ofiary - i tak dalej, liczba infekcji podwaja się co określony odcinek czasu. Po pewnym czasie dynamika infekcji spada, coraz trudniej bowiem
Rysunek. Model propagacji robaka.Rysunek. Model propagacji robaka.
znajdować niezainfekowane jeszcze ofiary, wskutek czego tempo infekcji, choć nadal duże, ma w przybliżeniu stałą wartość - w etapie drugim liczba zainfekowanych hostów rośnie liniowo z czasem. Stopniowo jednak coraz trudniej wynajdywać nowe ofiary, a w końcu nie udaje ich się znaleźć w ogóle; w etapie trzecim liczba infekcji dąży asymptotycznie do zera.
Oczywiście jednym z podstawowych celów w walce z robakami jest ich wykrywanie w pierwszej fazie ich działalności, gdy liczba zainfekowanych hostów jest jeszcze niewielka.
Źródła i Literatura:
William Stallings - "Kryptografia i bezpieczeństwo sieci komputerowych - koncepcje i metody bezpiecznej komunikacji", Wydanie V, Wydawnictwo Helion 2012, ISBN: 978-83-246-2987-9.
Polish language edition published by HELION S.A. Copyright© 2012. Copyright© 2012 Wydawnictwo HELION S.A WWW: http:pl/helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *