Publiczne i prywatne obszary internetu

Mimo że internet funkcjonuje jako spójny system komunikacyjny, składa się z wielu obszarów, które są zarządzane przez organizacje i osoby prywatne będące właścicielami określonej części sieci. Aby uściślić przynależność oraz przeznaczenie poszczególnych obszarów, wykorzystuje się określenia sieć publiczna oraz sieć prywatna.

Sieć publiczna

Sieć publiczna jest usługą dostępną dla subskrybentów. Mogą z niej korzystać osoby prywatne oraz przedsiębiorstwa wnoszące stosowne opłaty abonamentowe. Firma udostępniająca usługi komunikacyjne jest nazywana dostawcą usług, a w szczególnym przypadku dostawcą usług internetowych (ISP- ang. Internet Service Provider) . Nazewnictwo pochodzi jeszcze z czasów, w których firmy telekomunikacyjne oferowały usługi telefonii analogowej. Niemniej prawdziwe jest stwierdzenie, że:

Sieć publiczna pozostaje pod kontrolą dostawcy usług, który oferuje swoje usługi osobom prywatnym i firmom opłacającym abonament.

Oczywiście, określenie publiczna odnosi się do ogólnej dostępności usługi, a nie do braku zabezpieczeń w przesyłaniu danych. W praktyce sieci publiczne często muszą spełniać bardzo rygorystyczne normy, które nakazują dostawcy usług internetowych ochronę informacji przed przypadkowym ujawnieniem.

Określenie publiczna oznacza, że usługa jest ogólnie dostępna, a przekazywane przez sieć dane nie są ujawniane osobom postronnym.

Sieć prywatna

Sieć prywatna pozostaje pod kontrolą określonej grupy użytkowników. Choć mogłoby się wydawać, że podział internetu na część publiczną i prywatną jest oczywisty, jednak wyznaczenie granicy tego podziału może się okazać dość trudne. Kontrolowanie sieci nie zawsze jest bowiem związane z posiadaniem praw własności do niej. Na przykład jeśli określona firma dzierżawi łącze od dostawcy usług internetowych w celu przekazywania wewnętrznych informacji, łącze to należy do sieci prywatnej przedsiębiorstwa.

Sieć jest prywatna, jeśli korzysta z niej tylko jedna organizacja. W sieci prywatnej mogą być zatem stosowane łącza dzierżawione od dostawcy usług internetowych.

Producenci urządzeń sieciowych dzielą sieci prywatne na cztery kategorie:
  1. Sieci odbiorców prywatnych.
  2. Sieci małych (domowych) biur (SOHO - ang. Small Office/Home Office).
  3. Sieci małych i średnich przedsiębiorstw (SMB - ang. Small-To-Medium Business).
  4. Sieci korporacyjne.
Ponieważ przynależność do poszczególnych kategorii wynika przede wszystkim z parametrów marketingowych, nazwy kategorii nie są ściśle zdefiniowane. Można jednak wyróżnić pewne cechy charakterystyczne każdego z typów rozwiązań (mimo braku jednoznacznej definicji). W kolejnych akapitach zostały więc zamieszczone opisy zasięgu i przeznaczenia, a nie parametry techniczne poszczególnych rozwiązań.

Sieć odbiorcy prywatnego. Sieci należące do osób prywatnych są zazwyczaj najtańszymi formami sieci LAN. Powstają na przykład wówczas, gdy użytkownik kupi podstawową wersję przełącznika LAN i wykorzysta go do połączenia komputera z drukarką. Instalacje tego typu bazują też często na routerach bezprzewodowych.
Sieci małych biur (SOHO) . Sieci SOHO mają nieznacznie większy rozmiar od sieci odbiorców prywatnych i składają się z co najmniej dwóch komputerów, jednej drukarki lub większej ich liczby, routera internetowego, a także innych urządzeń, jak na przykład kasy fiskalnej. Większość systemów SOHO obejmuje układy podtrzymania zasilania oraz inne komponenty gwarantujące nieprzerwaną pracę sieci.
Sieci małych i średnich przedsiębiorstw (SMB). Sieć SMB łączy zazwyczaj wiele komputerów rozmieszczonych w wielu biurach jednego budynku, a także jednostki w działach produkcyjnych ( na przykład w dziale spedycji). Sieci SMB składają się zazwyczaj z wielu przełączników warstwy 2. połączonych za pomocą routera, wykorzystują szeroko dostępowe łącze internetowe i mogą obejmować również punkty dostępu bezprzewodowego.
Sieci korporacyjne. Sieci korporacyjne wyznaczają infrastrukturę IT w dużych przedsiębiorstwach. Zazwyczaj obejmują kilka lokalizacji geograficznych z wieloma budynkami w każdej z nich. Bazują na przełącznikach warstwy 2. i routerach, a także wielu łączach internetowych o wysokiej przepustowości. Często wykorzystuje się w nich zarówno przewodowe, jak i bezprzewodowe technologie komunikacyjne.

Sieć prywatna może obejmować sieć domową, sieć małego lub średniego biura bądź sieć korporacyjną.


Źródła i Literatura:
Comer Earl Douglas - "Sieci Komputerowe i intersieci-kompendium wiedzy każdego administratora" Wydanie V, Wydawnictwo Helion 2012, ISBN: 978-83-246-3607-5.
Polish language edition published by HELION S.A. Copyright© 2012
Copyright© 2012 Wydawnictwo HELION S.A
WWW: http:pl/helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *